مقایسه پاتولوژی بیماران با آنتی ژن اختصاصی پروستات بین ۴ الی۱۰ نانوگرم بر میلی لیتر از نظر شیوع سرطان پروستات

چکیده: مقدمه و هدف: سرطان پروستات چهارمین سرطان شایع در دنیا است که بسته به نژاد و منطقه جغرافیایی شیوع متفاوتی دارد. شیوع کانسر پروستات در سطح دنیا با آنتی ژن اختصاصی پروستات 4 تا 10 نانوگرم بر میلی لیتر حدود 20 درصد است. هدف از این مطالعه مقایسه پاتولوژی بیماران با آنتی ژن اختصاصی پروستات بین 4 تا 10 نانوگرم بر میلی لیتر از نظر شیوع سرطان پروستات بود. مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفــی ـ مقطعی تمـامی بیماران(155 نفر) مراجعه کننده به بیمارستان شهید دکتر لبافی نژاد تهران با آنتی ژن اختصاصی پروستات بین 4 تا 10 نانوگرم بر میلی لیتر در سال های 1384 ـ 1383 تحت نمونه برداری پروستات با هدایت سونوگرافی از طریق رکتوم قرار گرفتند. سپس جواب های پاتولوژی از نظر سن و درجه تمایز گلیسون در سه گروه تقسیم بندی شدند. ابزار گردآوری داده ها برگه اطلاعاتی بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss و شاخص های توصیفی بررسی گردیدند. یافته ها: نتایج نشان داد که شیوع کانسر پروستات در بیماران تحت نمونه برداری 4/17درصد بود. همچنین بر اساس گروههای سنی شیوع کانسر به ترتیب در گروههای سنی؛ 50 تا 60 سال، 60 تا 70 سال و70 تا 80 سال 29 درصد، 1/48 درصد و2/22 درصد و بر اساس درجه تمایز گلیسون در گروههای با درجه تمایز 1 تا 4 ، 5 تا 7 و 8 تا 10 به ترتیب؛ 7/3 درصد، 74 درصد و 2/22 درصد بود. نتیجه گیری: در این مطالعه شیوع کانسرپروستات در بیماران با سطح سرمی آنتی ژن اختصاصی پروستات 4 تا 10 نانوگرم بر میلی لیتر 4/17 درصد و اغلب بیماران در گروه سنی60 ـ50 سال و بــا درجه تمایز گلیسون کمتر از 7 قرار داشتند که با این گروه سنی و درجه تمایز گلیسون پایین این بیماران با جراحی رادیکال پروستاتکتومی قابل درمان قطعی می باشند. واژه های کلیدی: آنتی ژن اختصاصی پروستات، درجه تمایز گلیسون، رادیکال پروستاتکتومی